Na mijn scheiding merkte ik dat ik financieel net niet uitkwam, ik had een betalingsachterstand. Op het moment dat ik een dwangbevel van een deurwaarder kreeg wist ik dat er iets moest gebeuren. Na een gesprek met de budgetbeheerder wist ik dat dit de oplossing kon zijn. Gelukkig kan ik nu, een half jaar later, zeggen dat mijn betalingsachterstand is ingelopen en ik inmiddels een spaarpotje aan het opbouwen ben.

Door mijn psychische toestand ben ik erg impulsief en koop graag te dure en te veel spullen. Als ik mijn loon kreeg dan maakte ik bijna alles op aan online aankopen. Mijn ogen werden geopend op het moment dat er beslag werd gelegd op mijn salaris. Beschermingsbewind is voor mij mijn redding geweest. Hierdoor worden mijn vaste lasten betaald, wordt mijn achterstand ingelost en kan ik online, zonder toestemming, niets kopen. In het begin vond ik het vreselijk om niet meer te kunnen shoppen maar toen mijn bewindvoerder vertelde dat ik volgend jaar wellicht op vakantie kan was ik overtuigd.

De rekeningen bleven maar komen. Op een gegeven moment maakte ik mijn post niet meer open omdat er geen eind aan kwam. Na een gesprek met de bewindvoerder ben ik tot de conclusie gekomen dat ik problematische schulden heb en is zij alle inkomsten, uitgaven en schulden aan het uitzoeken. Hierdoor kunnen we over een paar maanden een aanvraag voor de Schuldhulpverlening doen en weet ik dat ik dan na 3 jaar weer schuldenvrij ben.